13 Condoleances voor Tineke Antonisse-Zijda3 april 2021
Rene Eckhardt
9 Apr 2021
14:11
Reactie:
Met verdriet en schrik hebben we kennis genomen van het overlijden van Tineke. Het bestuur van de Engelse Springer Spaniel Club Nederland herinneren haar als een gedreven passie volle professionele dog handler, oprecht en recht door zee. Tineke heeft veel voor de werkende springer in Nederland betekend. Welke springer voorjager kent niet haar boek Het opvoeden en trainen van een spaniel. Hoewel al enige jaren geleden geschreven voor vele nog steeds een handleiding voor een goed luisterende spaniel.
Het bestuur van de Engelse Springer Spaniel Club Nederland wenst de familie en nabestaanden heel veel sterkte met het verwerken van dit grote verlies.
Het bestuur van de Nederlandse Labrador Vereniging wenst de familie van Tineke Antonisse- Zijda veel sterkte met het verlies van deze bijzondere vrouw. Tineke was wegens haar grote verdienste voor onze vereniging benoemt tot ere-lid. Dat is alleen weggelegd voor mensen die zich langdurig hebben ingezet en al eerder zijn onderscheiden voor de verdiensten die zij voor de vereniging hebben verricht. Tineke heeft zich op een uitzonderlijke wijze ingezet en wij gedenken haar dan ook met grote dankbaarheid.
Roos Huls
10 Apr 2021
12:10
Reactie:
Heel veel dank, Tineke, voor alles wat ik van jou heb mogen leren. De familie wens ik heel veel sterkte toe met dit overlijden.
Gerard en Agaath Miegies
10 Apr 2021
13:53
Reactie:
Och Tineke, hadden wij elkaar na vele jaren via FB weer gevonden…..In december jl schreef je dat je nog steeds met veel plezier picker up was en workshops gaf. Dat je reisde en genoot. Het is goed om te weten dat je bijna tot het laatst hebt kunnen doen wat jij het fijnste vond: werken met je hond of anderen dit zien doen. Jij was het die mij 1979 naar de Nimrod begeleidde en jij was het die mij leerde hoe ik een hond moest ‘lezen’ en laten leren. Door jou heb ik dat weer aan veel anderen kunnen doorgeven. Zonder jouw inzet en kennis zou de hedendaagse jachthondensport nu niet door zoveel mensen met plezier worden beleefd. Dank voor je fijne lessen en voor je liefde voor onze gezamenlijke vriend de hond.
Wij wensen jouw familie en naaste vrienden heel veel sterkte. Rust in vrede Tineke.
Gerard en Agaath Miegies
Hans van Zaaijen
10 Apr 2021
16:04
Reactie:
Lieve Familieleden van Tineke,
Corinne en ik willen U bij deze ons medeleven betuigen bij het overlijden van Tineke. Met haar is een icoon uit de honden – en jachtwereld van Nederland verdwenen. Gelukkig hebben we nog haar vele publicaties.
Ik heb Tineke in 1985 leren kennen. Ik mocht – eindelijk – van Corinne een jachthond kopen en ik wilde per sé picker up worden met een Golden. Ik had me goed ingelezen en georiënteerd en wist zo’n beetje wat de grote namen op dat moment waren. In Zeeland was een veldwedstijd waar de tot aan deelnam. Ik heb toestemming aan de leiding gevraagd of ik mocht komen kijken. Toegestaan en zo reed ik rond 05.00 uur naar het zuiden. Tineke heb ik daar ontmoet, maar ze had uiteraard geen tijd voor mij behalve een snelle handdruk. Ik heb haar een brief in het vooruitzicht gesteld en zo is het balletje gaan rollen. We kregen Casper van de Woudstreek uit het C nest onder de conditie dat ik me voor drie jaren verbond om bij Tineke (met het nest) te trainen.
Dat was een geweldige belevenis met veel aanwijzingen (en moppers) want het was mijn eerste hond en ik had geen enkele ervaring. Toen Casper een jaar was hadden we onze eerste training. Alle honden los en vervolgens moest iedereen zijn eigen hond aanlijnen. De helft van het gezelschap stond met een andere hond aan de lijn. Tineke en Lucas namen me vaak mee op jacht in Ens. Gewoon mee lopen en verder niets doen. Ideaal om te zien hoe het toegaat op de jacht. Tineke regelde ook dat we een paar keer met een paar honden uit het nest naar België konden. Een graaf exploiteerde daar een eendenput en werd per eend afgerekend. Goede honden welkom natuurlijk en omdat er zoveel geschoten werd deden de jonge honden veel ervaring op. De knop was om zoals we dat zeggen. In het eerste jaar toen de training nog niet was begonnen gingen Casper en ik geregeld naar Groenekan om even contact te houden; lees: mij op het goede pad te houden, bijvoorbeeld door consequent te zijn. Deze tripjes eindigden steevast bij een ijssalon want Tineke was verzot op ijs.
Ik rolde hier in Salland al snel in een jachtcombinatie en Casper bleek een uitstekende wildvinder te zijn. Dan mag je terug komen zoals U ongetwijfeld weet. We hebben verschrikkelijk veel gejaagd. Toen Casper zo’n zeven jaar was kocht ik opnieuw een hond bij Tineke; Jambo van de Woudstreek. Mooie hond om te zien, maar hij zat niet goed in elkaar. Ik heb het geld van Tineke terug gekregen. Omdat ik toen een wel heel erg drukke baan had heeft Tineke hem getraind. Met 3,5 jaar is hij tijdens de jacht overleden.
Jacht technisch is het daarna een tijdje stil geworden en hadden we wat minder contact. We hadden een schat van een Labrador, maar niet bejaagd. Toen deze Jambo II was overleden wilde ik opnieuw een Golden. Opnieuw heb ik Tineke een brief geschreven en met succes. Er was een pup terug gekomen bij fokster Lidy Noorman (kennel Just Goldens) en Tineke heeft ons aanbevolen. Het gaat om Cody (nu 4,5 jaar) waarin nog Van de Woudstreek bloed stroomt, beresterk en een prima jachthond. Ons contact is daarop geïntensiveerd. Ik ben bij Tineke op bezoek geweest en zij heeft hier ook op de boerderij gelogeerd. We mailden met een zekere regelmaat.
Het is moeilijk voor te stellen dat zij er niet meer is. Tineke heeft onmiskenbaar de basis gelegd voor ons “hondenleven”, maar ook voor anderen veel betekent. Ze heeft veel pionierswerk verricht door zich zo goed en intensief in honden te verdiepen. Ze had ook de gave om dat heel enthousiast en gedecideerd over te brengen. We gedenken haar met groot respect. We hopen dat de vele herinneringen die jullie als familie aan haar hebt de leegte en het gemis een beetje goed kunnen maken. Heel veel sterkte van ons beide,
Hans en Corinne van Zaaijen
Eikelhofweg 18, 8121 RC Olst
Tineke was een vrouw die direct en indirect veel voor mij betekend heeft als voorjager en als jachthondentrainer. Een geweldige vrouw waar je respect voor had en toch bleef zij heel toegankelijk voor iedereen. Een aantal mooie herinneringen blijven voor altijd bij mij, Tineke dank je wel daarvoor!
Verdrietig dat haar rijke leven zo onwaardig moest eindigen maar blij dat ze nu niet meer hoeft te lijden.
Sterkte aan alle familie en vele vrienden.
Benno Wendt
antoinet van adrichem
11 Apr 2021
12:11
Reactie:
tineke heb ik leren kennen als een eerlijke, no nonsens vrouw. puur en op en top natuurmens.
persoonlijk heeft zij voor mij veel betekent en nog steeds zit zij regelmatig in “mijn hoofd”. ik heb veel van haar mogen leren en prachtige gesprekken gehad, ook buiten het hondenwerk om. dank tineke daarvoor.
ik wens je veel succes “daarboven” want je zal de zaken “daar” wel op orde brengen.
heel veel sterkte wens ik de familie en ieder die haar zal missen.
antoinet van adrichem
Gerlinde Moddemann
11 Apr 2021
13:04
Reactie:
Beste familie en vrienden van Tineke,
het is onbegrijpelijk dat ook Tineke zo kort na Anke is overleden.
Ze verloor de weken lang duurende strijd tegen dit vreselijke virus.
Ik ontmoette Tineke ongeveer twintig jaar geleden op een van haar vele hondenseminars en leerde veel van haar. Onze vriendschap werd hechter en ze zei altijd tegen mij: ik heb jou en je hond geadopteerd en nu zorg ik ook voor jou! Het was precies zoals jullie het op de herdenkingskaart hebben beschreven. Een heel bijzonder en buitengewoon persoon!
Ze heeft het voor mij mogelijk gemaakt om de grootste belebenis van mijn leven te hebben, Amerika te bezoeken als rolstoelgebruiker! Ik hoop van harte dat ze alle dingen op haar ’to do-lijst’ heeft kon beleven! Ik ben samen met jullie erg verdrietig dat Tineke er niet meer is. Maar ik ben ook heel blij dat ik haar heb leren kennen.
Rust zacht lieve Tineke en bedankt voor het verrijken van mijn leven!
Gerlinde
Een markante vrouw als leermeester, gids en mentor
Als 16-jarige onder de vleugels van jou en jouw Hilversumse kompanen aan de jachthondensport begonnen. Onder jouw strenge, rechtvaardige en welbeschouwende blik het eerste A-diploma mogen halen te Brummen.
Als 18-jarige, jouw chauffeur mogen zijn naar, en vooral van, vele jachtvelden in Nederland of België. En daarna ook hoeder mogen zijn van jouw huis en levende have wanneer verre oorden als Afrika of China trokken voor een vakantie.
Begin jaren 80 mogen meewerken als model voor jouw diaseries over de jachthondtrainingen en apporteren. Vervolgens met jou mee mogen werken, mee mogen denken en mee organiseren aan/van allerlei wedstrijdvormen binnen diverse jachthondenproevencommissies.
Samen veel op verjaardagen gesproken en genoten van de Ferrero Rocher hazelnootbollen.
En uit de v/d Woudstreek-lijn een mooie hond mogen krijgen uit het G-nest, waarmee we weer een nieuwe levenscyclus van opvoeden en trainen met jachtpraktijk opstartten.
Moge alle levenslessen, wijsheden, levensvreugde, en kennis die jij mij en velen anderen hebt aangereikt zich blijvend voortzetten.
Ea treffe wy elkoar wer op ‘e ivige jachtgrûnen wêr’t hûnen balje en frede hearsket. Tank foar alles.
Janny Van Stuyvenberg
12 Apr 2021
10:07
Reactie:
Allereerst wil ik de familie condoleren met het verlies van Tineke. Voor het eerst ontmoette ik haar, midden jaren tachtig, op een Spaniel instructiedag in Bilthoven en gaf ze uitleg over het jagen met spaniels. Dit was de basis voor mijn leven met jachtgefokte spaniels. Wat heb ik veel geleerd van haar. Veldwedstrijden op Texel, Steenbergen, Numansdorp en praktijk jacht in Tjechie en België. Wat genoten we er allebei van. We zullen haar missen maar de mooie herinneringen blijven. BEDANKT Tineke
Roswitha Lubbers
12 Apr 2021
10:39
Reactie:
Wat een terechte introductie boven de rouwadvertentie van Tineke: ‘Een groot verlies in de (inter)nationale jachthondenwereld….’. Deze zin ontbeert elke opsmuk, zoals dat ook gold voor Tineke en vat kernachtig samen hoe zij herinnerd zal worden door zeer velen.
Tineke kwam, inmiddels ruim 25 jaar geleden, op mijn pad toen ik mij eerst als commissielid, later als voorzitter, inzette voor de Nederlandse Labrador Vereniging. Zij was toen al erelid vanwege haar grote verdienste voor ons ras.
In haar vele -uitzonderlijk toegankelijk geschreven- artikelen onderstreepte zij de essentiële kenmerken waarover een apporteur en wildvinder volgens haar moet beschikken.
En in al haar workshops, lezingen, artikelen en boeken hamerde zij op haar geheel eigen wijze, op de noodzaak om werkaanleg, markeervermogen en een sterke natuurlijke ‘will to please’ als essentiële eigenschappen voor een jachthond te behouden.
Met haar scherpe observatievermogen signaleerde zij -tot haar leedwezen- al lang geleden, dat bij de fokselectie van ‘werkende retrievers’ de nadruk eenzijdig dreigde te verschuiven naar excessieve snelheid en dirigeerbaarheid. Zij waarschuwde voor de teloorgang van de ‘klassieke steady wildvinder’ die zelfstandig, zelfverzekerd met ‘open neus’ het veld afzoekt en op zicht/geluid markeert.
Los daarvan noemde zij de focus op exterieur én deelaspecten in de fokkerij – zoals kleur- ‘benepen’ en schadelijk en daarin vond zij menig Labrador-liefhebber aan haar zijde.
Dat ze soms de objectiviteit als keurmeester op veldwedstrijden wel eens wat uit het oog verloor als ze zichtbaar gecharmeerd was van een fraai werkende Golden met een ‘vleugje Van de Woudstreek’, werd haar veelal vergeven.
Tineke was niet alleen zeer terzake kundig maar daarnaast in alles uitgesproken, duidelijk en behept met een ‘vleugje Friese eigenzinnigheid’! Het sierde haar dat zij niet modieus meebewoog: ze hield vast aan haar eigen overtuigingen, die ze uitstekend kon beargumenteren met een niet aflatende woordenstroom! Het spreekt vanzelf dat zij met deze opstelling niet alleen maar vrienden maakte maar dat raakte haar (althans zichtbaar) niet.
Zonder die eigenschappen had zij het -zeker in het begin in de indertijd nog veelal door mannen gedomineerde jachtwereld- natuurlijk ook nooit zo ver kunnen schoppen!
En eerlijk is eerlijk: deze uitgesproken kenmerken, hebben haar, gecombineerd met een zeer vlotte pen, een unieke plek bezorgd in de jachthondenwereld. Een plek die haar toekomt!
Zweitse Lulof
12 Apr 2021
12:14
Reactie:
Geachte familie,
Met ongeloof en weemoed ontvingen wij het bericht van het overlijden van Tineke. Van harte gecondoleerd.
Als hoofdredacteur van De Nederlandse Jager maakte ik kennis met Tineke toen we haar vroegen om een serie artikelen te schrijven over jachthonden. Na een paar jaar trad ze toe tot de redactie. Ze kon zich uitstekend concentreren. Ze werkte ongestoord door tussen het in- en uitlopen van collega’s en het ratelen van typmachines. We breidden destijds De Jager uit met een katern speciaal over jachthonden. Tineke zette daarvoor de grote lijnen uit.
Het was een bijzondere vrouw! Harde werker, betrouwbaar, humoristisch, nooit miste ze een deadline. Ze was ook – zoals dat hoort bij een deskundige én Friezin – eigenwijs. Zo moet het en niet anders!
Zij gaf de aanzet tot de opleiding van trainers waardoor ze de KNJV-jachthondencursussen op een hoger niveau bracht.
Toen ik een jonge Springer wilde kopen, deed Tineke de puppytest. Aan het eind daarvan wees zij de pup aan die ik moest kopen!
Ik wens u veel sterkte bij het verwerken van het verdriet.
Met vriendelijke groet,
Zweitse Lulof
oud hoofdredacteur van De Nederlandse Jager
Korstiaan Kleijwegt
29 Apr 2021
15:41
Reactie:
Beste familie,
Vanuit Oudenhoorn willen wij jullie condoleren met het verlies van Tineke.
Ook wij zijn de trotse bezitters geweest van een”van de Woudstreek” golden en hebben meerdere jaren genoten van de leerzame trainingen van Tineke.
Ooit nog samen op reis geweest naar Engeland om de championships te bezoeken.
Na het overlijden van onze Golden is het contact weliswaar wat verwaterd, echter wij hebben prachtige herinneringen aan de tijd dat we elkaar vaker zagen.
Een geweldige persoonlijkheid, die precies wist wat ze wilde en haar doelen helder voor ogen had is ons helaas veel te vroeg ontvallen.
Wij willen jullie dan ook veel sterkte toewensen bij het verwerken van dit gemis.
Lieve groeten,
Korstiaan & Rieneke Kleijwegt.
Bezig met verzenden...
Het lijkt erop dat er een fout is opgetreden
Dubbele opmerking gedetecteerd; het lijkt erop dat je dat al hebt gezegd!
Bedankt voor uw reactie. We stellen uw reactie zeer op prijs.
Met verdriet en schrik hebben we kennis genomen van het overlijden van Tineke. Het bestuur van de Engelse Springer Spaniel Club Nederland herinneren haar als een gedreven passie volle professionele dog handler, oprecht en recht door zee. Tineke heeft veel voor de werkende springer in Nederland betekend. Welke springer voorjager kent niet haar boek Het opvoeden en trainen van een spaniel. Hoewel al enige jaren geleden geschreven voor vele nog steeds een handleiding voor een goed luisterende spaniel.
Het bestuur van de Engelse Springer Spaniel Club Nederland wenst de familie en nabestaanden heel veel sterkte met het verwerken van dit grote verlies.
Het bestuur van de Nederlandse Labrador Vereniging wenst de familie van Tineke Antonisse- Zijda veel sterkte met het verlies van deze bijzondere vrouw. Tineke was wegens haar grote verdienste voor onze vereniging benoemt tot ere-lid. Dat is alleen weggelegd voor mensen die zich langdurig hebben ingezet en al eerder zijn onderscheiden voor de verdiensten die zij voor de vereniging hebben verricht. Tineke heeft zich op een uitzonderlijke wijze ingezet en wij gedenken haar dan ook met grote dankbaarheid.
Heel veel dank, Tineke, voor alles wat ik van jou heb mogen leren. De familie wens ik heel veel sterkte toe met dit overlijden.
Och Tineke, hadden wij elkaar na vele jaren via FB weer gevonden…..In december jl schreef je dat je nog steeds met veel plezier picker up was en workshops gaf. Dat je reisde en genoot. Het is goed om te weten dat je bijna tot het laatst hebt kunnen doen wat jij het fijnste vond: werken met je hond of anderen dit zien doen. Jij was het die mij 1979 naar de Nimrod begeleidde en jij was het die mij leerde hoe ik een hond moest ‘lezen’ en laten leren. Door jou heb ik dat weer aan veel anderen kunnen doorgeven. Zonder jouw inzet en kennis zou de hedendaagse jachthondensport nu niet door zoveel mensen met plezier worden beleefd. Dank voor je fijne lessen en voor je liefde voor onze gezamenlijke vriend de hond.
Wij wensen jouw familie en naaste vrienden heel veel sterkte. Rust in vrede Tineke.
Gerard en Agaath Miegies
Lieve Familieleden van Tineke,
Corinne en ik willen U bij deze ons medeleven betuigen bij het overlijden van Tineke. Met haar is een icoon uit de honden – en jachtwereld van Nederland verdwenen. Gelukkig hebben we nog haar vele publicaties.
Ik heb Tineke in 1985 leren kennen. Ik mocht – eindelijk – van Corinne een jachthond kopen en ik wilde per sé picker up worden met een Golden. Ik had me goed ingelezen en georiënteerd en wist zo’n beetje wat de grote namen op dat moment waren. In Zeeland was een veldwedstijd waar de tot aan deelnam. Ik heb toestemming aan de leiding gevraagd of ik mocht komen kijken. Toegestaan en zo reed ik rond 05.00 uur naar het zuiden. Tineke heb ik daar ontmoet, maar ze had uiteraard geen tijd voor mij behalve een snelle handdruk. Ik heb haar een brief in het vooruitzicht gesteld en zo is het balletje gaan rollen. We kregen Casper van de Woudstreek uit het C nest onder de conditie dat ik me voor drie jaren verbond om bij Tineke (met het nest) te trainen.
Dat was een geweldige belevenis met veel aanwijzingen (en moppers) want het was mijn eerste hond en ik had geen enkele ervaring. Toen Casper een jaar was hadden we onze eerste training. Alle honden los en vervolgens moest iedereen zijn eigen hond aanlijnen. De helft van het gezelschap stond met een andere hond aan de lijn. Tineke en Lucas namen me vaak mee op jacht in Ens. Gewoon mee lopen en verder niets doen. Ideaal om te zien hoe het toegaat op de jacht. Tineke regelde ook dat we een paar keer met een paar honden uit het nest naar België konden. Een graaf exploiteerde daar een eendenput en werd per eend afgerekend. Goede honden welkom natuurlijk en omdat er zoveel geschoten werd deden de jonge honden veel ervaring op. De knop was om zoals we dat zeggen. In het eerste jaar toen de training nog niet was begonnen gingen Casper en ik geregeld naar Groenekan om even contact te houden; lees: mij op het goede pad te houden, bijvoorbeeld door consequent te zijn. Deze tripjes eindigden steevast bij een ijssalon want Tineke was verzot op ijs.
Ik rolde hier in Salland al snel in een jachtcombinatie en Casper bleek een uitstekende wildvinder te zijn. Dan mag je terug komen zoals U ongetwijfeld weet. We hebben verschrikkelijk veel gejaagd. Toen Casper zo’n zeven jaar was kocht ik opnieuw een hond bij Tineke; Jambo van de Woudstreek. Mooie hond om te zien, maar hij zat niet goed in elkaar. Ik heb het geld van Tineke terug gekregen. Omdat ik toen een wel heel erg drukke baan had heeft Tineke hem getraind. Met 3,5 jaar is hij tijdens de jacht overleden.
Jacht technisch is het daarna een tijdje stil geworden en hadden we wat minder contact. We hadden een schat van een Labrador, maar niet bejaagd. Toen deze Jambo II was overleden wilde ik opnieuw een Golden. Opnieuw heb ik Tineke een brief geschreven en met succes. Er was een pup terug gekomen bij fokster Lidy Noorman (kennel Just Goldens) en Tineke heeft ons aanbevolen. Het gaat om Cody (nu 4,5 jaar) waarin nog Van de Woudstreek bloed stroomt, beresterk en een prima jachthond. Ons contact is daarop geïntensiveerd. Ik ben bij Tineke op bezoek geweest en zij heeft hier ook op de boerderij gelogeerd. We mailden met een zekere regelmaat.
Het is moeilijk voor te stellen dat zij er niet meer is. Tineke heeft onmiskenbaar de basis gelegd voor ons “hondenleven”, maar ook voor anderen veel betekent. Ze heeft veel pionierswerk verricht door zich zo goed en intensief in honden te verdiepen. Ze had ook de gave om dat heel enthousiast en gedecideerd over te brengen. We gedenken haar met groot respect. We hopen dat de vele herinneringen die jullie als familie aan haar hebt de leegte en het gemis een beetje goed kunnen maken. Heel veel sterkte van ons beide,
Hans en Corinne van Zaaijen
Eikelhofweg 18, 8121 RC Olst
Tineke was een vrouw die direct en indirect veel voor mij betekend heeft als voorjager en als jachthondentrainer. Een geweldige vrouw waar je respect voor had en toch bleef zij heel toegankelijk voor iedereen. Een aantal mooie herinneringen blijven voor altijd bij mij, Tineke dank je wel daarvoor!
Verdrietig dat haar rijke leven zo onwaardig moest eindigen maar blij dat ze nu niet meer hoeft te lijden.
Sterkte aan alle familie en vele vrienden.
Benno Wendt
tineke heb ik leren kennen als een eerlijke, no nonsens vrouw. puur en op en top natuurmens.
persoonlijk heeft zij voor mij veel betekent en nog steeds zit zij regelmatig in “mijn hoofd”. ik heb veel van haar mogen leren en prachtige gesprekken gehad, ook buiten het hondenwerk om. dank tineke daarvoor.
ik wens je veel succes “daarboven” want je zal de zaken “daar” wel op orde brengen.
heel veel sterkte wens ik de familie en ieder die haar zal missen.
antoinet van adrichem
Beste familie en vrienden van Tineke,
het is onbegrijpelijk dat ook Tineke zo kort na Anke is overleden.
Ze verloor de weken lang duurende strijd tegen dit vreselijke virus.
Ik ontmoette Tineke ongeveer twintig jaar geleden op een van haar vele hondenseminars en leerde veel van haar. Onze vriendschap werd hechter en ze zei altijd tegen mij: ik heb jou en je hond geadopteerd en nu zorg ik ook voor jou! Het was precies zoals jullie het op de herdenkingskaart hebben beschreven. Een heel bijzonder en buitengewoon persoon!
Ze heeft het voor mij mogelijk gemaakt om de grootste belebenis van mijn leven te hebben, Amerika te bezoeken als rolstoelgebruiker! Ik hoop van harte dat ze alle dingen op haar ’to do-lijst’ heeft kon beleven! Ik ben samen met jullie erg verdrietig dat Tineke er niet meer is. Maar ik ben ook heel blij dat ik haar heb leren kennen.
Rust zacht lieve Tineke en bedankt voor het verrijken van mijn leven!
Gerlinde
Een markante vrouw als leermeester, gids en mentor
Als 16-jarige onder de vleugels van jou en jouw Hilversumse kompanen aan de jachthondensport begonnen. Onder jouw strenge, rechtvaardige en welbeschouwende blik het eerste A-diploma mogen halen te Brummen.
Als 18-jarige, jouw chauffeur mogen zijn naar, en vooral van, vele jachtvelden in Nederland of België. En daarna ook hoeder mogen zijn van jouw huis en levende have wanneer verre oorden als Afrika of China trokken voor een vakantie.
Begin jaren 80 mogen meewerken als model voor jouw diaseries over de jachthondtrainingen en apporteren. Vervolgens met jou mee mogen werken, mee mogen denken en mee organiseren aan/van allerlei wedstrijdvormen binnen diverse jachthondenproevencommissies.
Samen veel op verjaardagen gesproken en genoten van de Ferrero Rocher hazelnootbollen.
En uit de v/d Woudstreek-lijn een mooie hond mogen krijgen uit het G-nest, waarmee we weer een nieuwe levenscyclus van opvoeden en trainen met jachtpraktijk opstartten.
Moge alle levenslessen, wijsheden, levensvreugde, en kennis die jij mij en velen anderen hebt aangereikt zich blijvend voortzetten.
Ea treffe wy elkoar wer op ‘e ivige jachtgrûnen wêr’t hûnen balje en frede hearsket. Tank foar alles.
Allereerst wil ik de familie condoleren met het verlies van Tineke. Voor het eerst ontmoette ik haar, midden jaren tachtig, op een Spaniel instructiedag in Bilthoven en gaf ze uitleg over het jagen met spaniels. Dit was de basis voor mijn leven met jachtgefokte spaniels. Wat heb ik veel geleerd van haar. Veldwedstrijden op Texel, Steenbergen, Numansdorp en praktijk jacht in Tjechie en België. Wat genoten we er allebei van. We zullen haar missen maar de mooie herinneringen blijven. BEDANKT Tineke
Wat een terechte introductie boven de rouwadvertentie van Tineke: ‘Een groot verlies in de (inter)nationale jachthondenwereld….’. Deze zin ontbeert elke opsmuk, zoals dat ook gold voor Tineke en vat kernachtig samen hoe zij herinnerd zal worden door zeer velen.
Tineke kwam, inmiddels ruim 25 jaar geleden, op mijn pad toen ik mij eerst als commissielid, later als voorzitter, inzette voor de Nederlandse Labrador Vereniging. Zij was toen al erelid vanwege haar grote verdienste voor ons ras.
In haar vele -uitzonderlijk toegankelijk geschreven- artikelen onderstreepte zij de essentiële kenmerken waarover een apporteur en wildvinder volgens haar moet beschikken.
En in al haar workshops, lezingen, artikelen en boeken hamerde zij op haar geheel eigen wijze, op de noodzaak om werkaanleg, markeervermogen en een sterke natuurlijke ‘will to please’ als essentiële eigenschappen voor een jachthond te behouden.
Met haar scherpe observatievermogen signaleerde zij -tot haar leedwezen- al lang geleden, dat bij de fokselectie van ‘werkende retrievers’ de nadruk eenzijdig dreigde te verschuiven naar excessieve snelheid en dirigeerbaarheid. Zij waarschuwde voor de teloorgang van de ‘klassieke steady wildvinder’ die zelfstandig, zelfverzekerd met ‘open neus’ het veld afzoekt en op zicht/geluid markeert.
Los daarvan noemde zij de focus op exterieur én deelaspecten in de fokkerij – zoals kleur- ‘benepen’ en schadelijk en daarin vond zij menig Labrador-liefhebber aan haar zijde.
Dat ze soms de objectiviteit als keurmeester op veldwedstrijden wel eens wat uit het oog verloor als ze zichtbaar gecharmeerd was van een fraai werkende Golden met een ‘vleugje Van de Woudstreek’, werd haar veelal vergeven.
Tineke was niet alleen zeer terzake kundig maar daarnaast in alles uitgesproken, duidelijk en behept met een ‘vleugje Friese eigenzinnigheid’! Het sierde haar dat zij niet modieus meebewoog: ze hield vast aan haar eigen overtuigingen, die ze uitstekend kon beargumenteren met een niet aflatende woordenstroom! Het spreekt vanzelf dat zij met deze opstelling niet alleen maar vrienden maakte maar dat raakte haar (althans zichtbaar) niet.
Zonder die eigenschappen had zij het -zeker in het begin in de indertijd nog veelal door mannen gedomineerde jachtwereld- natuurlijk ook nooit zo ver kunnen schoppen!
En eerlijk is eerlijk: deze uitgesproken kenmerken, hebben haar, gecombineerd met een zeer vlotte pen, een unieke plek bezorgd in de jachthondenwereld. Een plek die haar toekomt!
Geachte familie,
Met ongeloof en weemoed ontvingen wij het bericht van het overlijden van Tineke. Van harte gecondoleerd.
Als hoofdredacteur van De Nederlandse Jager maakte ik kennis met Tineke toen we haar vroegen om een serie artikelen te schrijven over jachthonden. Na een paar jaar trad ze toe tot de redactie. Ze kon zich uitstekend concentreren. Ze werkte ongestoord door tussen het in- en uitlopen van collega’s en het ratelen van typmachines. We breidden destijds De Jager uit met een katern speciaal over jachthonden. Tineke zette daarvoor de grote lijnen uit.
Het was een bijzondere vrouw! Harde werker, betrouwbaar, humoristisch, nooit miste ze een deadline. Ze was ook – zoals dat hoort bij een deskundige én Friezin – eigenwijs. Zo moet het en niet anders!
Zij gaf de aanzet tot de opleiding van trainers waardoor ze de KNJV-jachthondencursussen op een hoger niveau bracht.
Toen ik een jonge Springer wilde kopen, deed Tineke de puppytest. Aan het eind daarvan wees zij de pup aan die ik moest kopen!
Ik wens u veel sterkte bij het verwerken van het verdriet.
Met vriendelijke groet,
Zweitse Lulof
oud hoofdredacteur van De Nederlandse Jager
Beste familie,
Vanuit Oudenhoorn willen wij jullie condoleren met het verlies van Tineke.
Ook wij zijn de trotse bezitters geweest van een”van de Woudstreek” golden en hebben meerdere jaren genoten van de leerzame trainingen van Tineke.
Ooit nog samen op reis geweest naar Engeland om de championships te bezoeken.
Na het overlijden van onze Golden is het contact weliswaar wat verwaterd, echter wij hebben prachtige herinneringen aan de tijd dat we elkaar vaker zagen.
Een geweldige persoonlijkheid, die precies wist wat ze wilde en haar doelen helder voor ogen had is ons helaas veel te vroeg ontvallen.
Wij willen jullie dan ook veel sterkte toewensen bij het verwerken van dit gemis.
Lieve groeten,
Korstiaan & Rieneke Kleijwegt.